مهم ترین و محتمل ترین بیماری های قابل انتقال از طریق استخر عبارتند:

۱. بیماری های داخلی و غالباً بیماری های دستگاه هاضمه مانند حصبه، اسهال آمیبی، وبا، شبه حصبه، اسهال باسیلی، ژیاردیا و بیماری های انگلی و در مواردی هپاتیت ها.

۲. بیماری های تنفسی مانند: سرماخوردگی و گلودردهای عفونی.

۳. بیماری های عفونی همچون: عفونت های چشم، گوش، حلق، بینی و عفونت های مجاری ادراری و تناسلی.

۴. بیماری های جلدی و پوستی مانند: قارچ کچلی، زردزخم، اگزما و خارش انگشتان پای شناگران.

نکاتی که به منظور پیشگیری از انتشار آلودگی و افزایش بازده بهداشتی محیط استخر ضروری هستند عبارت اند از:

۱. تصفیه و گندزدائی آب استخر و کنترل مشخصه های PH، دما و کلر باقیمانده آن.

۲. انجام آزمایش های دوره ای آب استخر

۳. تعبیه حوضچه های پاشویه کلر در محل خروجی توالت ها و دوش ها.

۴. عدم پذیرش مراجعه کنندگان بیش از ظرفیت واقعی استخر.

۵. نظارت بر ورود مراجعین به ویژه در معبر دوش ها و پاشویه ها
۶. نظارت بر استفاده شخصی شناگران از وسایلی نظیر مایو، کلاه شنا، حوله و دمپائی.
۷. کنترل و نظارت مستمر از محل های مختلف استخرها.

۸. ضد عفونی مرتب وسایل در محل مختلف استخر.

۹. نصب تابلوها و علائم هشدار دهنده و پیام های آموزشی در نقاط مختلف
۱۰. تهویه منظم و مداوم سالن رختکن، سرویس های بهداشتی و در استخرهای سرپوشیده محوطه استخر.

۱۱. جلوگیری از حمل و همراه داشتن هرگونه موادغذائی به محوطه داخلی استخر.

۱۲. جلوگیری از ورود همزمان (یا تماشاچیان در استخرهای قهرمانی) و یا بازدیدکنندگان با کفش به محوطه داخلی استخر و جدا کردن ورودی و خروجی آنان از شناگران.